باور

بگزار بیاید از در دیوار کنج و کلید . از هر طرف که میخواهد درد، درد است . 

دل خوش مکن به وارونه خواندنش . 

تنها تویی و تنهاییت. 

تویی و باران پشت پنجره ، دوربین را بچرخان ، کلید را لمس کن. 

حرکت. 

زندگی آغاز می شود دیگر بار. در شکوه چشمانت ، وجود پر مهرت و دست های تو برای گشودن درب های دردناک جهان کافی ست . 

باور کن . 

چونان همیشه خدا را صبورانه باور کن.